Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

opera Col

  • 1 opera

    ŏpĕra, ae, f. [opus], service, pains, exertion, work, labor (opus is used mostly of the mechanical activity of work, as that of animals, slaves, and soldiers; opera supposes a free will and desire to serve).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    omnes, quorum operae, non quorum artes emuntur,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    sine hominum manu atque operā,

    id. ib. 2, 4, 14:

    operam exigere,

    id. ib. 1, 13:

    perdere,

    id. de Or. 1, 28, 126:

    praebere amicis,

    id. Brut. 47, 174:

    in re ponere,

    id. Clu. 57, 157:

    curamque in rebus honestis ponere,

    id. Off. 1, 6, 19:

    et laborem consumere in aliquā re,

    to bestow labor and pains on any thing, id. de Or. 1, 55, 234:

    studiumque in res obscuras conferre,

    id. Off. 1, 6, 19:

    tribuere rei publicae,

    id. Div. 2, 2, 7;

    sumere,

    id. Verr. 2, 4, 31, § 69:

    impendere,

    id. ib. 2, 2, 30, §

    68: polliceri,

    Sall. C. 28, 1; 40, 6:

    insumere,

    Liv. 10, 18:

    dicare alicui,

    Ter. Phorm. 1, 2, 12: interponere, to bestow, employ, Cic. Div. in. Caecil. 19, 63: ipse dabat purpuram tantum, amici operas, gave their work thereto, i. e. wrought it, id. Verr. 2, 4, 26, § 59:

    pleraque sunt hominum operis effecta,

    id. Off. 2, 3, 12:

    ibo, atque illam adducam, Quam propter opera est mihi,

    on whose behalf I am engaged, Plaut. Mil. 4, 2, 93:

    operam navare,

    Cic. Fam. 15, 12, 2; Liv. 25, 6, 15.—
    B.
    In partic., a service, rendering of service: Cn. Pupius, qui est in operis ejus societatis, in the service of the society or company, Cic. Fam. 13, 9, 3:

    operae forenses,

    id. Fin. 1, 4, 10:

    P. Terentius, qui operas in portu et scripturā pro magistro dat,

    serves as director, id. ib. 13, 65, 11:

    ferrum istud bonas edet operas,

    will do good service, Sen. Prov. 2, 10:

    musis operas reddere,

    to do service to, to serve, Cic. Fam. 16, 10, 2:

    dare operas alicui,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    Care, attention, exertion bestowed on any thing:

    deditā operā,

    seriously, with a purpose, Plaut. Trin. 1, 2, 29.—So esp. freq.,
    1.
    Operam dare, to bestow care or pains on, to give attention to any thing.—Constr. with dat., with ut or ne ( = studere).
    (α).
    With dat.: dant operam simul auspicio augurioque, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 81 Vahl.):

    dare operam funeri,

    to attend, Cic. Att. 15, 1, 1:

    bellis, Sive foro,

    Ov. R. Am. 165:

    amori,

    Ter. Heaut. 1, 1, 58: liberis ( to the begetting of children), Cic. Fam. 9, 22, 3: memoriae alicujus, to attend to what brings a person to mind, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 1:

    tonsori,

    to get shaved, Suet. Aug. 79:

    alicui,

    to attend to one, listen to him, Plaut. Trin. 4, 2, 52:

    sermoni,

    Cic. Leg. 2, 1, 4:

    amico,

    to serve, Plaut. Merc. 2, 2, 17: me huic dedisse operam malam, that I have done him an ill turn, id. Capt. 3, 5, 43.—For dat. the acc. with ad occurs:

    benigne operam detis ad nostrum gregem,

    Plaut. Cas. prol. 21.—
    (β).
    With ut and subj.:

    da operam, ut valeas,

    Cic. Att. 16, 16, A, 5:

    omnem operam do, ut cognoscam,

    Sen. Contr. 4, 24, 15; id. Vit. Beat. 3, 2.—
    (γ).
    With ne:

    dent operam consules, ne quid respublica detrimenti capiat,

    Caes. B. C. 1, 5:

    ego omnem operam dabo, ne pervenire ad me erubescat,

    Sen. Polyb. 13, 3:

    studiose te operam dare, ut ne quid meorum tibi esset ignotum,

    Cic. Fam. 13, 11, 1.—
    (δ).
    With subj. alone: dabo operam, quoad exercitus huc summittatis, etc., Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 6.—
    (ε).
    With inf.:

    id scire,

    Ter. Hec. 4, 1, 38.—
    2.
    In abl.: operā meā, tuā, etc., through my ( thy, etc.) means, agency, fault:

    fateor Abiisse eum abs te, meā operā atque astutiā,

    Plaut. Capt. 3, 5, 21:

    quid mihi nisi malum vostra opera'st?

    id. Ps. 1, 2, 50:

    non meā operā, neque pol culpā evenit,

    Ter. Hec. 2, 1, 31:

    meā operā, Q. Fabi, Tarentum recepisti,

    Cic. Sen. 4, 11.—
    3.
    Unā or eādem operā, in the same manner, at the same time (ante-class.):

    unā operā mihi sunt sodales, quā iste,

    Plaut. Capt. 3, 4, 31:

    eādem operā a praetore sumam syngrapham,

    id. ib. 2, 3, 89.—
    4.
    Operā, by experience (ante-class.):

    nam te omnes saevom commemorant... ego contra operā expertus,

    Plaut. Trin. 4, 1, 7:

    id operā expertus sum esse ita,

    id. Bacch. 3, 2, 3:

    magis non factum possum velle quam operā experiar persequi,

    id. Capt. 2, 3, 65.—
    5.
    Operae pretium, v. pretium, II. B.—
    B.
    Leisure, spare time for any thing (class., but in the phrase operae est, only ante-class. and Livian):

    operae ubi mihi erit, ad te venero,

    as soon as I can spare the time, Plaut. Truc. 4, 4, 30:

    si operae illi esset,

    if he had time, Liv. 5, 15; 4, 8; 44, 36:

    dicam, si tibi videam esse operam, aut otium,

    Plaut. Merc. 2, 2, 15:

    operae non est,

    id. ib. 5, 2, 77:

    quos tu operam gravare mihi,

    id. Rud. 2, 4, 21: de versibus, quos tibi a me scribi vis, deest mihi quidem opera, I have not time or leisure, Cic. Q. Fr. 3, 4, 4.—
    C.
    In concr.
    1.
    A day's work or labor (usu. in plur.):

    quaternis operis singula jugera confodere,

    Varr. R. R. 1, 18:

    puerilis una opera,

    Col. 11, 2, 44:

    bubulcorum operae quatuor,

    id. 2, 13:

    operae (filiorum) locari possunt,

    Paul. Sent. 5, 1, 1.—
    2.
    A day-laborer, journeyman; also, in gen., a laborer, workman (usu. in plur.):

    ipse dominus dives operis et laboris expers,

    Plaut. Am. 1, 1, 16:

    plures operas conducere,

    Col. 3, 21: nona, a ninth laborer (on his farm), Hor. S. 2, 7, 118; Suet. Oct. 3.—Hence, transf., in a bad sense: operae, hired aiders, abettors, tools, etc. (of political or theatrical parties):

    mercenariae (corresp. to multitudo conducta),

    Cic. Phil. 1, 9, 22; cf.:

    erat mihi contentio cum operis conductis et ad diripiendam urbem concitatis,

    id. Sest. 17, 38:

    Claudianae,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2; cf. id. Att. 4, 3, 3:

    theatrales,

    parties for the purpose of applauding, theatrical factions, Tac. A. 1, 16:

    VETERES A SCENA,

    Inscr. Grut. 467, 7.—
    3.
    That which is wrought or produced, a work:

    operae aranearum,

    i. e. spiders' webs, Plaut. As. 2, 4, 19:

    exstabit opera peregrinationis hujus,

    Cic. Att. 15, 13, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > opera

  • 2 opera

    1. ae [ opus I ]
    f.
    1) работа, труд, дело, деяние, усилие, старание, деятельность
    operam in aliquā re consumere (ponere, locare, collocare) C etc. или operam alicui rei tribuere (navare, impendere, тж. in или ad aliquid conferre C) — трудиться над чём-л., прилагать к чему-л. старания
    operae pretium facere L — делать нечто, стоящее труда, совершать нечто ценное
    non operae est L — не стоит труда, незачем
    operam dare alicui rei Ter, C etc. — заниматься чём-л.
    dare operam, ne... C, Cs, Pt — прилагать усилия (стараться), чтобы не..
    aurium operam alicui dicere Pl или operam dare alicui Pl (sermoni alicujus C) — внимательно слушать кого-л.
    datā C (deditā C, consultā AG) operā — намеренно, умышленно
    operā meā Ter, C etc. — благодаря мне, из-за меня
    unā et eādem operā Plтак же точно или в одно и то же время, зараз
    2) услуга, помощь (operam suam alicui polliceri Sl; operā alicujus uti Cs)
    operam alicui praestare (dare) Cs — оказывать кому-л. услугу
    3) время, досуг (deest mihi o. C)
    operae est mihi Lу меня есть время ( или желание), тж. мне удобно, но
    operae non est Pl — нельзя, не полагается
    operae ubi mihi erit, ad te venero Pl — как только (если) у меня будет время, я приду к тебе
    4) преим. pl. рабочий день, дневной труд ( quaternis operis aliquid facere Vr)
    5) произведение, изделие
    2. m. и f.
    1) рабочий, подёнщик или подмастерье ( plures operas conducere Col)
    2) наёмник, наймит

    Латинско-русский словарь > opera

  • 3 dedita opera

    dē-do, dĭdi, dĭtum ( infin. pass. parag.:

    dedier,

    Liv. 1, 32), 3, v. a., lit., to give away, give up from one's self; hence, with respect to the term. ad quem, to give up any thing to one, to surrender, deliver, consign, yield (stronger than do, q. v.—freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    ancillas,

    Ter. Hec. 5, 2, 7; cf.:

    aliquem in pistrinum,

    id. Andr. 1, 2, 28:

    aliquem hostibus in cruciatum,

    Caes. B. G. 7, 71, 3; so,

    ad supplicium,

    Liv. 1, 5:

    ad exitium,

    Tac. A. 1, 32; id. H. 2, 10:

    ad necem,

    Liv. 9, 4;

    for which neci,

    Verg. G. 4, 90; Ov. F. 4, 840:

    telis militum,

    Cic. Mil. 1, 2:

    aliquem istis,

    id. Verr. 2, 4, 42:

    mihi iratae infamem juvencum,

    Hor. Od. 3, 27, [p. 526] 46:

    Assyrios cineri odores,

    impart, devote, Tib. 1, 3, 7.—
    B.
    Esp., milit. t. t., to deliver up, surrender some one or something to the enemy; and with se, to surrender one's self, capitulate: INIVSTE IMPIEQVE ILLOS HOMINES ILLASQVE RES DEDIER, an old formula in Liv. 1, 32:

    urbem, agrum, aras, focos seque uti dederent,

    Plaut. Am. 1, 1, 71:

    eos, qui sibi Galliaeque bellum intulisset, sibi dedere,

    Caes. B. G. 4, 16, 3: so,

    auctores belli,

    Liv. 9, 1:

    eum hostibus,

    Suet. Caes. 24:

    Cirtam,

    Sall. J. 35, 1:

    Ambiani se suaque omnia sine mora dediderunt,

    Caes. B. G. 2, 15, 2:

    se suaque omnia Caesari,

    id. ib. 3, 16, 4; id. B. C. 3, 11 fin.:

    se alicui,

    id. B. G. 2, 15 fin.; 2, 28, 2; id. B. C. 2, 44, 1; 3, 28, 4 et saep.:

    se in ditionem atque in arbitratum Thebano poplo,

    Plaut. Am. 1, 1, 102; Liv. 7, 31; 26, 33:

    incolumitatem deditis pollicebatur,

    Caes. B. C. 3, 28, 2; Tac. Agr. 16 al.: se, without dat., Caes. B. C. 2, 22; Liv. 42, 8 et saep.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to give up, yield, devote, dedicate; and with se, to give up, apply, devote, dedicate one's self (esp. freq. in Cic.):

    Davo ego istuc dedam jam negoti,

    Ter. Andr. 5, 4, 50:

    membra molli somno,

    Lucr. 3, 113:

    aures suas poetis,

    Cic. Arch. 10 fin.:

    animum sacris,

    Liv. 1, 31 al.:

    aliquem cupiditati crudelitatique alicujus,

    Cic. Quint. 18 fin.; so,

    filiam (Verginiam) libidini App. Claudii,

    id. Fin. 2, 20 fin.; ef. Tac. A. 3, 23:

    collegam liberto,

    id. ib. 16, 10:

    tuus sum, tibi dedo operam,

    Plaut. Bacch. 1, 1, 60; cf.:

    ubi ei dediderit operas,

    id. ib. 11 al.:

    corpora paupertate dedita morti,

    Lucr. 6, 1255:

    se totum Catoni,

    Cic. Rep. 2, 1; cf.:

    cui (sc. patriae) nos totos dedere... debemus,

    id. Leg. 2, 2, 5; cf.:

    se toto animo huic discendi delectationi,

    id. Tusc. 5, 39 fin.:

    se penitus musicis,

    id. de Or. 1, 3, 10:

    se literis,

    id. Q. Fr. 3, 5, 4:

    se ei studio,

    id. de Or. 3, 15, 57:

    se doctrinae,

    id. Off. 1, 21, 71; Quint. 10, 2, 23; 11, 1, 35:

    se amicitiae eorum,

    Caes. B. G. 3, 22, 2 al.:

    ne me totum aegritudini dedam,

    Cic. Att. 9, 4; so,

    se totos libidinibus,

    id. Tusc. 1, 30; id. Or. 43, 148; id. Tusc. 2, 21, 48 et saep.:

    cum se ad audiendum, legendum scribendumque dediderit,

    Cic. de Or. 1, 21, 95:

    dede neci,

    Verg. G. 4, 90; Ov. H. 14, 125; id. F. 4, 840:

    se ad literas memoriasque veteres,

    Gell. 2, 21, 6:

    cum se doctrinae penitus dedidissent,

    Lact. 1, 1, 1.— Absol.: dediderim periculis omnibus, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 45.—
    b.
    dēdĭta ŏpĕra, adverb., purposely, designedly, intentionally, Plaut. Trin. 1, 2, 29; Ter. Eun. 5, 2, 2; Afran. ap. Non. 433, 30; Cic. Att. 10, 3; Liv. 2, 29; 2, 51; Col. 12, 4, 5;

    in the order opera dedita,

    Cic. de Or. 3, 50, 193;

    and in MSS. ellipt., dedita,

    id. Att. 15, 4, 4; cf. dedita, epitêdes, Gloss. —
    B.
    In Partic.: manus, for the usual dare manus, to give up, to yield: si tibi vera videntur, dede manus;

    aut, si falsum est, accingere contra,

    Lucr. 2, 1043.—Hence, dēdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II. A.), given up to, addicted, devoted to something; eager, assiduous, diligent (class.; esp. freq. in Cic.).
    (α).
    With dat.:

    hoc magis sum Publio deditus, quod, etc.,

    Cic. Fam. 5, 8, 4; cf.:

    nimis equestri ordini deditus,

    id. Brut. 62, 223:

    eorum voluntati et gratiae deditus fuit,

    id. Verr. 2, 3, 24:

    his studiis,

    id. de Or. 1, 13, 57; id. Arch. 6, 12:

    studio literarum,

    id. Brut. 21, 79:

    literis,

    id. Fam. 1, 7 fin.:

    artibus,

    id. de Or. 1, 1, 2; cf. id. Cael. 30, 72; Liv. 1, 57:

    nec studio citharae nec Musae deditus ulli,

    Hor. S. 2, 3, 105 al.:

    animus libidini deditus,

    Cic. Cael. 19, 45:

    vitiis flagitiisque omnibus,

    id. Rosc. Am. 13 fin.:

    ventri atque somno,

    Sall. C. 2, 8; cf.:

    somno ciboque,

    Tac. G. 15:

    corporis gaudiis,

    Sall. J. 2, 4; cf. id. ib. 85, 41:

    quaestui atque sumptui,

    id. Cat. 13 fin.; Suet. Vit. 13:

    agriculturae,

    Vulg. 2 Par. 26, 10:

    vino,

    id. 2 Tim. 3, 8.— Comp.:

    uxoribus deditior,

    Eutr. 10, 15.— Sup.: ab optimo certe animo ac deditissimo tibi, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 1.—
    (β).
    In Lucret. and Catull. with in:

    in pugnae studio quod dedita mens est,

    Lucr. 3, 647:

    in rebus animus,

    id. 4, 816; Catull. 61, 102.—
    * (γ).
    With an adv. of place:

    ubi spectaculi tempus venit deditaeque eo (sc. ad spectacula) mentes cum oculis erant,

    Liv. 1, 9, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > dedita opera

  • 4 collected col·lect·ed adj

    [kə'lɛktɪd]
    1) (works, poems) raccolto (-a)
    2) (frm: person: composed) padrone (-a) di sé

    English-Italian dictionary > collected col·lect·ed adj

  • 5 consummo

    con-summo, āvi, ātum, 1, v. a. [summa] (not in use before the Aug. per.; most freq. in Quint.).
    I.
    To cast or sum up.
    A.
    Prop.:

    sumptus aedificiorum per arithmeticen,

    Vitr. 1, 1:

    numerum,

    Col. 5, 3, 4:

    pretium in assem,

    id. 3, 3, 8; 5, 2, 10.—
    2.
    Transf., of number, to make up, amount to:

    is numerus consummat... milia tria et ducenta,

    Col. 3, 5, 4; 3, 3, 10.—
    B.
    Trop., to bring together, unite:

    consummatam ejus (sc. Scipionis) belli gloriam, spectare,

    the gathered glory, Liv. 28, 17, 3 Weissenb. ad loc.—
    II.
    To bring about, accomplish, complete, finish, perfect, consummate.
    A.
    Prop.
    1.
    In gen.:

    quae consummatur partibus una dies,

    i. e. an intercalary day, Ov. F. 3, 166:

    rem,

    Liv. 29, 23, 4; cf. id. 28, 17, 3 supra:

    opera,

    Col. 9, 13, 11:

    operam,

    Quint. 2, 6, 6:

    omnia (ars),

    id. 2, 17, 9:

    facultatem orandi,

    id. 3, 5, 1:

    partum,

    Col. 8, 5, 5:

    sacrum,

    Sen. Herc. Fur. 1039:

    parricidium,

    Curt. 6, 10, 14:

    annum,

    Dig. 2, 15, 8 al.:

    nihil felicitate consummari (potest), quod non Augustus repraesentaverit,

    Vell. 2, 89, 2. —
    2.
    Absol., to complete a time of service (sc. stipendia), Suet. Calig. 44.—
    III.
    Trop., to make perfect, to complete, perfect, bring to the highest perfection.
    A.
    Of inanimate things:

    nec denique ars ulla consummatur ibi, unde oriendum est,

    Quint. 3, 9, 9:

    vitam ante mortem,

    Sen. Ep. 32, 3; Quint. 12, 1, 31 (v. the passage in connection):

    ruris exercendi scientiam,

    Col. 8, 1, 1.—
    B.
    Transf., of persons:

    Severum consummari mors immatura non passa est,

    to attain to the highest grade, Quint. 10, 1, 89; 10, 2, 28:

    cum est consummatus,

    when his education is complete, id. 10, 5, 14; cf.:

    unā re consummatur animus, scientiā bonorum ac malorum inmutabili,

    Sen. Ep. 88, 28.— Hence, consummātus, a, um, P. a., brought to the highest degree, perfect, complete, consummate.
    A.
    Of inanimate things:

    eloquentia,

    Quint. 1, prooem. §

    20: scientia,

    id. 2, 21, 24:

    ars,

    Plin. 14, 4, 5, § 48:

    robur virium,

    id. 10, 63, 83, § 177:

    sapientia,

    Col. 11, 1, 11; cf. Sen. Ep. 72, 6.—
    B.
    Of persons:

    ne se perfectos protinus atque consummatos putent,

    Quint. 5, 10, 119; 10, 5, 14:

    orator,

    id. 2, 19, 1 sq.; 10, 1, 122:

    professores,

    id. 1, 9, 3.— Sup., Plin. Ep. 2, 7, 6.— Comp. and adv. not in use.

    Lewis & Short latin dictionary > consummo

  • 6 cunctans

    cunctans, antis [cunctor] [st2]1 [-] qui tarde, qui hésite, indécis. [st2]2 [-] qui résiste; qui coule lentement. [st2]3 [-] circonspect, réfléchi.    - cunctantior ad dimicandum, Suet.: plus hésitant à engager le combat (moins pressé de combattre).    - Flavianus naturā ac senectā cunctantior, Tac.: Flavianus était naturellement et en raison de son grand âge trop lent à se décider.    - cunctans ad opera, Col.: mou au travail.    - alternos aegro cunctans poplite gressus, Val. Fl. 2: qui se traîne péniblement à cause d'un genou blessé.    - cunctantior fortasse et cautior esse deberem, Plin. Ep. 2, 16: je devrais peut-être me montrer plus circonspect et plus prudent.    - mellis est cunctantior actus, Lucr.: le miel coule plus lentement (= le miel est plus visqueux).    - cunctantes glebae, Virg.: sol qui résiste à la charrue.
    * * *
    cunctans, antis [cunctor] [st2]1 [-] qui tarde, qui hésite, indécis. [st2]2 [-] qui résiste; qui coule lentement. [st2]3 [-] circonspect, réfléchi.    - cunctantior ad dimicandum, Suet.: plus hésitant à engager le combat (moins pressé de combattre).    - Flavianus naturā ac senectā cunctantior, Tac.: Flavianus était naturellement et en raison de son grand âge trop lent à se décider.    - cunctans ad opera, Col.: mou au travail.    - alternos aegro cunctans poplite gressus, Val. Fl. 2: qui se traîne péniblement à cause d'un genou blessé.    - cunctantior fortasse et cautior esse deberem, Plin. Ep. 2, 16: je devrais peut-être me montrer plus circonspect et plus prudent.    - mellis est cunctantior actus, Lucr.: le miel coule plus lentement (= le miel est plus visqueux).    - cunctantes glebae, Virg.: sol qui résiste à la charrue.
    * * *
        Cunctans, cunctantior, cunctantissimus. Liu. Ingenio cunctantior. Qui est tardif et lent de nature.
    \
        Tauri cunctantes. Valer. Flac. Qui vont lentement.

    Dictionarium latinogallicum > cunctans

  • 7 agilis

    agilis, e, Adj. m. Compar. (ago), bewegsam; dah. I) v. Lebl., leicht beweglich, lenksam, 1) eig., pollex, Ov.: classis, Liv.: remus, Ov.: essedum agili rotā, Ov.: sinistrā manu agiliore et validiore, Suet.: aër agilior tenuiorque, Sen. – 2) übtr., a) v. Konkr., hurtig, rasch, flüchtig im Lauf usw., pes, gressus, Sen. poët.: gradus, Amm.: cursus, agile studium, gleichs. ein flüchtiges Handwerk, Stat.: flamma, Sen. poët.: rivus agilior (Ggstz. pigrior), Plin. ep. – b) v. Abstr., argumentatio agilior et acrior, Quint. 11, 6, 164. – II) v. leb. Wesen, deren Körper u. Sinnen usw., 1) eig., beweglich, behend, gelenk, flüchtig im Laufe usw., sonipes, Trag. inc. fr. 237: dea, v. der Diana, Ov.: Cyllenius, v. Merkur, Ov.: ag. et vividum corpus, Plin. ep.: corpus equi ab aspectu agile, schon dem Anschein nach leicht u. flüchtig in seinen Bewegungen, Col. – 2) übtr., beweglich im Handeln = behend, rührig, regsam, hurtig, lebendig, geschäftig (Ggstz. tardus, remissus, desidiosus), vir navus, agilis, Vell: agiles viri, Ov.: oderunt agilem gnavumque (den Rühriggeschäftigen) remissi, Hor.: nunc agilis fio, geschäftig, Geschäftsmann (Staatsmann), Hor.: oves agiles (Ggstz. tardiores), Col.: apes sarciendo damna fiunt agiliores, Col. – naturā humanus animus agilis est et pronus ad motus, Sen.: quae (natura ingenii humani) ita est agilis ac velox, ut etc., Quint.: sensus, qui agiliores sunt animalibus mutis, die lebendiger sind bei usw., Sen.: agilis industria (Ggstz. neglegens et tarda opera), Col.: studium, Amm.: agilis facilisque victoria, rasch u. leicht durchzuführen, Sisenn. fr. 14 (b. Non. 58, 1). – / Superl. agillimus, nach Charis. 114, 11 u. Prisc. 3, 20, od. agilissimus, nach Charis. 182, 18 (überall ohne Beleg): agillimus, non agilissimus, Beda de orthogr. (VII) 262, 13: Adv. Superl. agilissime, ibid. 262, 14.

    lateinisch-deutsches > agilis

  • 8 agilis

    agilis, e, Adj. m. Compar. (ago), bewegsam; dah. I) v. Lebl., leicht beweglich, lenksam, 1) eig., pollex, Ov.: classis, Liv.: remus, Ov.: essedum agili rotā, Ov.: sinistrā manu agiliore et validiore, Suet.: aër agilior tenuiorque, Sen. – 2) übtr., a) v. Konkr., hurtig, rasch, flüchtig im Lauf usw., pes, gressus, Sen. poët.: gradus, Amm.: cursus, agile studium, gleichs. ein flüchtiges Handwerk, Stat.: flamma, Sen. poët.: rivus agilior (Ggstz. pigrior), Plin. ep. – b) v. Abstr., argumentatio agilior et acrior, Quint. 11, 6, 164. – II) v. leb. Wesen, deren Körper u. Sinnen usw., 1) eig., beweglich, behend, gelenk, flüchtig im Laufe usw., sonipes, Trag. inc. fr. 237: dea, v. der Diana, Ov.: Cyllenius, v. Merkur, Ov.: ag. et vividum corpus, Plin. ep.: corpus equi ab aspectu agile, schon dem Anschein nach leicht u. flüchtig in seinen Bewegungen, Col. – 2) übtr., beweglich im Handeln = behend, rührig, regsam, hurtig, lebendig, geschäftig (Ggstz. tardus, remissus, desidiosus), vir navus, agilis, Vell: agiles viri, Ov.: oderunt agilem gnavumque (den Rühriggeschäftigen) remissi, Hor.: nunc agilis fio, geschäftig, Geschäftsmann (Staatsmann), Hor.: oves agiles (Ggstz. tardiores), Col.: apes sarciendo damna fiunt agiliores, Col. – naturā humanus animus agilis est et pronus ad motus, Sen.: quae (natura ingenii humani) ita est agilis ac velox, ut etc., Quint.: sen-
    ————
    sus, qui agiliores sunt animalibus mutis, die lebendiger sind bei usw., Sen.: agilis industria (Ggstz. neglegens et tarda opera), Col.: studium, Amm.: agilis facilisque victoria, rasch u. leicht durchzuführen, Sisenn. fr. 14 (b. Non. 58, 1). – Superl. agillimus, nach Charis. 114, 11 u. Prisc. 3, 20, od. agilissimus, nach Charis. 182, 18 (überall ohne Beleg): agillimus, non agilissimus, Beda de orthogr. (VII) 262, 13: Adv. Superl. agilissime, ibid. 262, 14.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > agilis

  • 9 vehemens

    vehemēns, стяж. vēmēns, entis adj. [ veho ]
    1) сильный, мощный ( telum L); толстый ( palus Col); проливной ( imber Lcr); оказывающий сильное действие, пьянящий ( violentia vini Lcr)
    2) страстный, пылкий ( orator C); пламенный ( in agendo C)
    3) резкий, беспощадный (verba, accusator C); жестокий ( in inimicos C)
    4) строгий ( pater C); решительный, суровый (senatūs consultum C)
    5) неистовый, дикий (v. feroxque C); яростный, свирепый ( lupus H)
    6) неудержимый, стремительный ( fuga Hirt); бурный ( cursus fluminum Q); порывистый, бешеный ( ventus bH)
    7) острый, мучительный ( dolor PM); палящий ( vis calorum PM)
    8) громкий, оглушительный ( clamor bH)
    9) веский, важный (causa Ter; argumentum Q)
    10) настойчивый, упорный, усердный ( observator CTh); настоятельный, неотложный ( opera Col)
    12) тяжёлый, опасный ( vulnus C)

    Латинско-русский словарь > vehemens

  • 10 cunctor

    cunctor (in many MSS. and edd. also contor), ātus, 1 (archaic inf. cunctarier, Lucr. 3, 67), v. dep. [cf. Sanscr. çank, to be anxious; Gr. oknos], to delay action (from deliberation or indolence), to linger, loiter, hesitate, doubt (freq. and class.); constr. absol., with the inf. or a subj.-clause.
    I.
    Of personal subjects.
    (α).
    Absol., so the verse of Ennius upon the dictator Q. Fab. Maximus Cunctator: unus homo nobis cunctando restituit rem, Enn. ap. Cic. Off. 1, 24, 84 (Ann. v. 313 Vahl.; also cited Cic. Sen. 4, 10; id. Att. 2, 19, 2; Liv. 30, 26, 9);

    imitated by Verg., A. 6, 846,

    Ov. F. 2, 242 (the idea contained in cunctando is expressed by sedendo, Varr. R. R. 1, 2, 2; cf.:

    sedendo et cunctando bellum gerebat,

    Liv. 22, 24, 10;

    and by non pugnando,

    Plin. 22, 5, 5, § 10):

    assequor omnia si propero, si cunctor amitto,

    Cic. Att. 10, 8, 5:

    an etiam tunc quiesceretis, cunctaremini, timeretis?

    id. Sest. 38, 81; cf.:

    ne quis cesset... qui cunctatus fuerit, etc.,

    Liv. 35, 35, 17, and v. cesso:

    nostris militibus cunctantibus, Desilite, inquit, etc.,

    Caes. B. G. 4, 25:

    alius alium exspectantes cunctamini,

    Sall. C. 52, 28; Ov. M. 8, 753 et saep.:

    in vitā cunctatur et haeret,

    Lucr. 3, 407; cf. Cic. Tusc. 1, 46, 111:

    inter metum et iram cunctatus,

    Tac. A. 2, 66:

    ille inter pudorem et iram cunctatus,

    id. ib. 14, 49:

    cunctante ad ea Mithridate,

    id. ib. 12, 46:

    ut ad laborem capessendum nihil cunctentur,

    Gell. 2, 29, 12.— Impers. pass.:

    nec cunctatum apud latera,

    Tac. A. 3, 46:

    non esse cunctandum,

    Cic. Fam. 1, 7, 5:

    non cunctandum neque cessandum esse,

    Liv. 35, 18, 8.—
    (β).
    With inf.:

    non est cunctandum profiteri, hunc, etc.,

    Cic. Univ. 3 fin.:

    utrisque cunctantibus periculum summae rerum facere,

    Liv. 25, 39, 18; 31, 7, 5:

    ne cunctetur ipse propius accedere,

    Sall. C. 44, 6; id. J. 13, 6; Col. 8, 15 fin.; Suet. Caes. 70; id. Vesp. 16:

    ne cunctaretur Agrippam morte adficere,

    Tac. A. 1, 6.—
    (γ).
    With rel.-clause (rare):

    vos cunctamini etiam nunc, quid faciatis?

    Sall. C. 52, 25:

    diu cunctatus an, etc.,

    Suet. Caes. 81; id. Aug. 8:

    primum cunctati, utrumne... an, etc.,

    id. Caes. 80:

    non cunctandum existimavit quin, etc.,

    Caes. B. G. 3, 23 fin.
    II.
    Poet. transf., of things as subjects:

    tardum cunctatur olivum,

    runs slowly, Lucr. 2, 392:

    refrigescit cunctando plaga,

    id. 4, 703:

    turpis contemptus et acris egestas... videntur cunctarier,

    id. 3, 67; cf.:

    cunctatur et amnis Rauca sonans revocatque pedem Tiberinus ab alto,

    Verg. A. 9, 124.—Hence, cunctans, antis, P. a., delaying, lingering, dilatory, slow, tardy.
    1.
    Of persons (post-Aug. and rare):

    erat cunctantior cautiorque,

    Plin. Ep. 9, 13, 6; cf. id. ib. 2, 16, 4:

    ad dimicandum cunctantior,

    Suet. Caes. 60; cf.:

    familia cunctans ad opera,

    Col. 11, 1, 14:

    naturā ac senectā cunctantior,

    Tac. H. 3, 4.—With acc. respect.:

    alternos aegro cunctantem poplite gressus,

    Val. Fl. 2, 93.—
    2.
    Of things, tenacious, tough, slow, resisting, etc. ( poet. and rare):

    mellis cunctantior actus,

    Lucr. 3, 193:

    corripit Aeneas extemplo avidusque refringit Cunctantem (ramum),

    Verg. A. 6, 211:

    glaebas cunctantis exspecta,

    id. G. 2, 236:

    corda viri,

    Val. Fl. 3, 693:

    ira,

    Stat. Th. 5, 680.— Adv.: cunctanter, slowly, with delay (rare), Liv. 1, 36, 4; 10, 4, 8; Tac. H. 2, 52 al.— Comp., Suet. Galb. 12; id. Caes. 19; Tac. A. 1, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > cunctor

  • 11 dependo

    dē-pendo, pendī, pēnsum, ere
    1) платить, уплачивать (alicui pecuniam Sen; mercedem alicui Ap)
    rei publicae d. poenas C — искупить свою вину перед государством, т. е. понести наказание
    3) тратить, расходовать ( tempora amori Lcn)

    Латинско-русский словарь > dependo

  • 12 messorius

    messōrius, a, um [ messor ]
    жатвенный, уборочный (corbis C; falx Dig; opera Col)

    Латинско-русский словарь > messorius

  • 13 occatorius

    Латинско-русский словарь > occatorius

  • 14 saritorius

    sarītōrius, a, um [ saritor ]

    Латинско-русский словарь > saritorius

  • 15 sedentarius

    sedentārius, a, um [ sedeo ]
    sedentaria necessitas assentiendi PJ — необходимость выражать своё согласие сидя (в сенате), т. е. не поднимаясь для произнесения речи

    Латинско-русский словарь > sedentarius

  • 16 cunctans

    cunctāns, antis, PAdi. m. Compar. (v. cunctor), zögernd, langsam, I) in der Bewegung, alternos aegro cunctans poplite gressus, Val. Flacc. 2, 93. – v. Lebl., nicht gleich nachgebend, langsam, zäh, glebae, ilex, Verg.: cunctantior actus, Lucr. – II) im Handeln, zögernd, zaudernd, sowohl v. Langsamen od. Unentschlossenen als v. Bedächtigen, zurückhaltend, cunctantior et cautior, cunctantior cautiorque, Plin. ep.: Tampius Flavianus naturā ac senectā cunctantior, Tac. – familia cunctans ad opera, Col.: ad dimicandum cunctantior (al. cunctatior) factus est, Suet. – v. Lebl., corda viri, Val. Flacc.: ira, Stat.

    lateinisch-deutsches > cunctans

  • 17 cunctans

    cunctāns, antis, PAdi. m. Compar. (v. cunctor), zögernd, langsam, I) in der Bewegung, alternos aegro cunctans poplite gressus, Val. Flacc. 2, 93. – v. Lebl., nicht gleich nachgebend, langsam, zäh, glebae, ilex, Verg.: cunctantior actus, Lucr. – II) im Handeln, zögernd, zaudernd, sowohl v. Langsamen od. Unentschlossenen als v. Bedächtigen, zurückhaltend, cunctantior et cautior, cunctantior cautiorque, Plin. ep.: Tampius Flavianus naturā ac senectā cunctantior, Tac. – familia cunctans ad opera, Col.: ad dimicandum cunctantior (al. cunctatior) factus est, Suet. – v. Lebl., corda viri, Val. Flacc.: ira, Stat.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cunctans

  • 18 messorius

    messōrĭus, a, um, adj. [messor], of or belonging to a reaper (class.):

    messoria corbis,

    a reaper's basket, Cic. Sest. 38, 82:

    falces,

    Pall. 1, 43:

    opera,

    Col. 2, 13, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > messorius

  • 19 occatorius

    occātōrĭus, a, um, adj. [occator], of or belonging to a harrower; of or for harrowing (post-Aug.):

    opera,

    Col. 2, 13, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > occatorius

  • 20 sarritorius

    sarrītōrĭus ( sarīt-), a, um, adj. [id.], of or belonging to hoeing or weeding:

    opera,

    Col. 2, 13, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sarritorius

См. также в других словарях:

  • OPÉRA — L’OPÉRA, né à Florence aux environs de 1600, est parti à la conquête de l’Europe et a connu un succès qui ne s’est jamais démenti. Les grandes œuvres qui jalonnent son histoire constituent autant de moments privilégiés où la création musicale… …   Encyclopédie Universelle

  • col|or|cast — «KUHL uhr KAST, KAHST», noun, verb, cast or cast|ed, cast|ing. U.S. –n. a television broadcast in color: »NBC showed a satisfying colorcast of the opera “Carmen” to hundreds of invited guests in Manhattan (Time). –v.t., v.i. to broadcast (a …   Useful english dictionary

  • Col legno — Termes italiens en musique L Italie a joué un rôle primordial dans le développement de la musique en Europe dès la période de la Renaissance, et particulièrement pendant la période baroque, au cours de laquelle les musiciens italiens ont dominé… …   Wikipédia en Français

  • opéra — (o pé ra) s. m. 1°   Poëme dramatique mis en musique, et, plus particulièrement, grand poëme lyrique composé de récitatif, de chant et de danse, sans discours ou dialogue parlé. •   J honore tout ce qui est opéra, et, quoique je fasse l entendue …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • col·or·a·tu·ra — /ˌkʌlərəˈturə, Brit ˌkɒlərəˈtʊərə/ noun, pl ras 1 [noncount] : a style of singing usually in opera that contains a lot of high notes sung very fast a performance without much coloratura 2 [count] : a singer who is able to perform this type of… …   Useful english dictionary

  • Agrippina (opera) — Agrippina (HMV 6) is an opera seria in three acts by George Frideric Handel, set to a libretto by Cardinal Vincenzo Grimani. [According to Dean, Grimani owned the theatre where the opera was first produced.] The opera tells the story of Agrippina …   Wikipedia

  • La fuerza del destino (ópera) — Para otros usos de este término, véase La fuerza del destino (desambiguación). La fuerza del destino La forza del destino Portada de la primera edición bilingüe del libreto de La fuerza del destino, San Petersburgo, 1862. Forma Ópera Actos y… …   Wikipedia Español

  • McCaull Comic Opera Company — McCaull Comic Opera Company, sometimes called the McCaull Opera Comique Company, was founded by Colonel John A. McCaull in 1880. The company produced operetta, comic opera and musical theatre in New York City and on tour in the eastern and… …   Wikipedia

  • Don Quichotte (opéra) — Pour les articles homonymes, voir Don Quichotte (homonymie). Don Quichotte …   Wikipédia en Français

  • El pirata (ópera) — El pirata Il pirata Retrato de Vincenzo Bellini Forma Melodrama (ópera seria) Actos y escenas 2 actos Idioma o …   Wikipedia Español

  • Operation Opera — For the Yugoslav Wars operation, see Operation Opera Orientalis. Babylon Part of Arab–Israeli Conflict Map of the attack …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»